Tuesday, July 25, 2006
Πώς να είναι να ξυπνάς από τους ήχους μίας σειρήνας;
Από τις κραυγές της μάνας γειτόνισας που ψάχνει κάτω από τα ερείπια το κορμάκι του παιδιού της;
Πώς είναι να βγαίνεις από τη συνήθεια σου;
Να γυρνάς το βλέμμα σου στον γαλάζιο καλοκαιρινό ουρανό κι αντί για το φτερούγισμα των περαστικών πουλιών να αντικρίζεις σιδερόφρακτα φρούρια να βομβαρδίζουν
τις ελπίδες σου;
Ποιος έφταιξε; Ποιος φταίει; Γιατί;
Να ο εχθρός.... Ο εχθρός είμαστε όλοι.... Είτε ως δυνητικοί ύποπτοι.... είτε ως παράπλευρες απώλειες....
Σήμερα ΕΣΕΙΣ αύριο ΕΜΕΙΣ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment